Sub Christi nomine et eius infeffabili providencia.

Ranimirus gloriosus rex et Sancius filius eius, omnibus divine legis ac christiane religionis cultoribus sub nostro regimine constitutis, volumus notum fieri discrecioni vestre, quoniam ob restaurandum sancte matris ecclesie statum nostris in partibus nostra maiorumque nostrorum negligencia pene corruptum, sinodum IX episcoporum congregari fecimus in loco a priscis olim Iacca nominato.

In quo sinodali conventu presentibus atque consencientibus ceteris nostri principatus primatibus atque magnatibus pleraque sanctorum canonum instituta episcopo restituimus et confirmamus, nec non et episcopatum in civitate Oscensi antiquitus institutum, sed a paganis inuasum atque destructum in diocesi sua maioribus nostris et nobis a Deo restituta in suprascripto scilicet loco sacrati concilio decreto restaurare studuimus.

Ad cuius plenam Deo miserante restauracionem, ego prefatus Ronimirus, quamvis indignus Christi providencia rex, una cum filio meo Sancio, donamus in perpetuum ipsi ecclesie in qua episcopatum stabilimus cenobium quod vocatur Sasave cum omnibus suis pertinenciis; ac cenobium Lierdi cum omnibus sibi pertinentibus; ac cenobium Septem Fontes cum omnibus suis pertinenciis; ac cenobium Sirasie cum omnibus suis pertinenciis; ac cenobium Ravaga cum omnibus suis pertinenciis; ac cenobium Sancte Marie cum omnibus eorum pertinenciis.

Nec non omnes ecclesias que nunc sunt vel in posterum, Deo anuente, hedificabuntur ab ortu flumini quod Cinga dicitur, usque ad vallem Lupariam ubi in ante actis temporibus predicte sedis termini extitere, et exinde per plagam meridianam versus occidentem ad locum usque qui plana maior nominatur; indeque per girum ad septentrionalem urgens regionem, sicut Pirenei montes preeminent Aragone, inclusa omni valle Orsella ac toto Pintano, cum parrochialibus ecclesiis supositorum castellorum, scilicet Filera, Penna, Sos, Lopera, Unocastello, Lusia, Sibrana, Eliso, Castello Manco, Agüero, Moriello.

Statuimus etiam ut cause clericorum pro quibus usque huc ecclesia nostris in partibus gravata non modicum extiterat, dinceps episcopo solo et archidiaconibus eius discuciende relinquantur ut in debita circa eos secularium cupiditas nostro cauteriata iudicio in talibus prorsus resecetur, et secundum normam iusticie suum cuique ius conservetur.

Donamus etiam et concedimus Deo et beato piscatori, omnem decimam nostri iuris auri, argenti, frumenti seu vini, sive de ceteris rebus quas nobis tributarii sponte ac coacte exsolvunt tam christiani quam sarraceni, ex omnibus villibus atque castris tam in montanis quam in planis infra intra prefixos terminos.

Addimus adhuc de omni dominatu castri quod nominatur Atares, ex omnibus que ibi habemus vel ad nos pertinent laborancium quoque omnium nostrarum, seu de ipso theloneo quod accipimus de Iacca vel omicidiorum sive regalium placitorum tocius regni Aragonie, ex omnibus decimacionem omnem donamus.

Insuper etiam, ex ipsis tributis que recipimus in presenti vel recipere debemus aut in futuro Deo miserante recipiemus de Seragusta, nec non et tutela de omnibus, terciam partem ipsius decimacionis supradicte ecclesie et episcopo concedimus et donamus.

Ego vero, Sancius, prefati regis filius, divini accensus amore, concedo Deo et beato clavigero domum quam habeo in Iacca, cum omnibus que illi pertinent.

Hec omnia superius instituta sive descripta, donamus Deo et beato Petro, ad restauracionem suprascripti episcopatus, propter remissionem nostrorum peccaminum ac remedium animarum nostrarum atque pro requie progenitorum nostrorum, ea videlicet racione ut si Deo aliquando disponente caput ipsius episcopatus potuerimus recuperare, ista quam restauramus ecclesia ipsi sit subiecta et unum sit cum illa; quod si nos donatores, aut aliquis successorum nostrorum vel ulla magna si ut parva persona de his superius scriptis et donatis aliquid voluerit minuere, tollere, vel alienare, nullatenus hoc valeat vendicare, sed siquis prerumperit canonica componat auctoritate.

Et ista donatio firma sit et stabilis cum Christo seculo in omnia.

Si vero quod absit, ullius persone repertus quis fuerit contrarius ut hanc donacionem velit dirumpere seu violare, quo usque canonice emendet, restituat, satisquefaciat, nullam cum christianis participacionis causam se existimet habere, insuper et ab ecclesie conventu sit extraneus et cum Iuda traditore deputatus.

Facta carta donacionis anno Mº LXº IIIº, Dominice Nativitatis, Era Mª Cª Iª indiccione XIII.

Ego Ranimirus, quamvis indignus Christi rex, hanc donacionem confirmo. +

Et omnes episcopos in hoc sancto concilio congregatos, ut hec confirment et subscribant rogo.

Sancius, filius regis. +

Austindus, Ausciensis ecclesie archiepiscopus +. Guillelmus, Urgellensis ecclesie +. Eraclius, Bigorrensis ecclesie episcopus +. Sthephanus, Oloronensis ecclesie episcopus +. Gomesanus, Calagorritane ecclesie episcopus +. Iohanes, Leyutensis ecclesie +. Sancius, prefate ecclesie episcopus +. Paternus, Cesaragustane ecclesie episcopus +. Arnaldus, Rotensis ecclesie episcopus +. Belasco, abba cenobii sancti Iohannis Baptiste +. Banço, abba cenobii sancti Andree apostoli +. Garuzus, abba Asinensis +.

Sancius, comes +. Fortunio Sancii, procer +. Lope Garseanus, procer +. Omnes namque proceres regis prefati +++++.

Ego modo Nutriti, aule regis +.

Audientes enim cuncti habitatores Aragonensis patrie, tam viri quam femine omnes, una voce laudantes Deum, confirmaverunt et laudaverunt dicentes: "Unus Deus, una fides, unum baptismum, gratias Christo celesti ac benignissimo ac serenissimo Ranimiro principi, qui curam adhibuit ad restaurandam suam matris ecclesiam. Sit illi concessa salus et vita longeva. Victoriam inimicorum obtatam illi prestet. Post excessum vero huius eui, cum sanctis in paradiso amenitate intromitat viviturum felicitger in secula seculorum, amen.