[Tercia curia celebrata in Barchinona per dominum regem Jacobum primum]

Noverint universi quod nos, Jacobus, Dei gracia rex Aragonum, Maioricarum et Valencie, comes Barchinone et Urgelli et dominus Montispessulani; celebravimus curia apud Barchinonam dominica post festum sancte Marie marcii, in qua fuerunt presentes frater Petrus, Barchinone episcopus, Bernardus, Vicensis episcopus, D., abbas Rivipulli, Guillelmus de Montegrino, sacrista Gerundensis, Guillelmus, abbas Balneolensis, R., abbas Sancti Salvatoris de Breda, Guillelmus de Montecatheno, Raimundus Berengarii de Ager, Iacobus de Cervera, Bernardus de Sancta Eugenia, Raymundus de Montecatheno, Guillelmus de Cervilione, Guillelmus de Cardona, Raymundus de Cardona, Iacobus de Berga, Raymundus de Ribellis, Bernardus de Puigvert, Geraldus de Granyana, Guillelmus de Monte Cluso, Poncius de Cervera, Bernardus de Portella, Bernardus de Montserrat, et Bernardus de Sancto Vincencio, et multi alii milites et probi homines civitatis Barchinone.

[1] [Quod nullus possit reddere treugas addiatas]

Volentes etiam omnes maliciam et omnem occasionem infidelitatis inter nostros subditos penitus excusare, decernendo consilio omnium predictorum duximus statuendum, quod quicumque qui cum alio habuerit treugas adiatas, sive fuerit longum tempus sive breve, medio tempore non possit reddere treugas, nec possit facere malum alteri, nec treugas aliquo modo infringere nec racione pignoracionis nec aliqua occasione.

[2][Quod nullus qui habeat tenencias cum aliquo ad certos dies]

Similiter, quicumque habuerit cum aliquo tenencias ad aliquem certum vel certos dies, infra illas tenencias neque racione pignoracionis, neque alia racione vel occasione, possit malum facere alteri nec illas tenencias infringere. Et quicumque, infra tenencias vel treugas adiatas fecerit malum ei cum quo eas habuerit, seu pignoraciones fecerit vel malum aliquod intulerit, in duplo illas pignoraciones et dampna que fecerit emendet, facta prius restitucione dampni seu dampnum passo. Et de predicta pena dupli, medietas nobis, reliqua vero dampnum passo penitus applicetur, ita quod pignoracionibus factis et treugis sive tenenciis fractis, valeat minus fides sua, et possit inde reptari donec restitueret omne dampnum et penam dupli superius appositam.

[3] [Quod in causis secularibus non admittant leges vel decretales]

Item, statuimus de consilio predictorum, quod leges romane vel gothice, decreta vel decretales in causis secularibus non recipiantur, admittantur, iudicentur vel allegantur, nec aliquis legista audeat in foro seculari advocare, nisi in causa propria. Ita quod in dicta causa non allegentur leges vel iura predicta, sed fiant in omni causa seculari allegaciones secundum Usaticos Barchinone, et secundum approbatas consuetudines illius loci ubi agitavitur, et in eorum defectu procedatur secundum sensum naturalem. Iudices etiam, causis secularibus non admittant advocatos legistas, sicut superius dictum est.

[4] [Omnis causa cuiuscumque quantitatis fuerit, finiatur infra XL dies]

Item, statuimus quod omnis causa, quantecumque quantitatis fuerit, finiatur in XL dies computandos a die facti firmamenti, nisi tempus esse prolongandum causa testium vel instrumentorum que in remotis partibus haberentur, et quod de hoc fiat iudici plena fides per iuramentum, et quod detur eis dilacio secundum loci distanciam.

[5] [Diebus assignandis ad platicandum]

Item, statuimus quod dies assignentur partibus ad platicandum de tribus in tribus diebus, nisi fuerit causa inter militem et militem. Tunc enim assignentur dies de octo in octo diebus. Si autem in dictos XL dies contingeret ad nos aliquam parcium appellare, non currat ei dictum tempus XL dierum, set a die statuto eis a iudice ut coram nostra presencia debeat comparere compareant, et sint in curia nostra donec suam audiverint sentenciam.

[6] [De sumptibus et esmendis in causa]

Item, decernimus quod si ex culpa alterius partis currerint dicti XL dies ante causa decisionem, emendet alteri parti que sine culpa fuerit omnes expensas quas pro dicta causa eam oportuerit sustinere. Si autem ex culpa iudicis, dicte dies effluxerint sine cause diffinicione, emendet iudex partibus omnes expensas quas pro dicta causa eas opportuerit sustinere.

[7] [Quod non solvatur salarium advocatis]

Item, statuimus quod advocati iurent se non recipere salarium donec causa per diffinitivam sentenciam sint finita, sed caucionem possint idoneam exigere ut post diffinitivam sentenciam suum eis salarium exolvatur.

[8] [Item, statuimus quod in omni causa a partibus de calumpnia iuretur. Causa eciam prime appellacionis que erit super diffinitiva sentencia terminetur infra viginti dies. Causa secunde appellacionis terminetur infra X dies.

Predicta autem omnia et singula statuimus valere et observari in perpetuum, per nos et omnes successores nostros, a Sincha usque ad Salsas.

Datum Barchinone, III kalendas aprilis, anno Domini millesimo ducentesimo Lº primo.