Nos, Jacobus, Dei gratia rex Aragonum et regno Maioricarum comes Barchinone et Urgelli et dominus Montispesulani; peractis conquiste nostre sarracenorum acquisitionibus, et quicquid citra mare orientale, fines debite adquisitionis nostre continent, miseratione divina nostro dominio vendicantes; quare nos, armorum proviso tempori, intendentes pacis providere temporibus, solicitudinem nostram ad foros Aragonum, per quos ipsum regnum regatur primo porreximus; eo quod regnum illud sit caput nostre celsitudinis principale.

Verum, ut actiones nostre condiantur maturius, et fori Aragonum addendo, detrahendo, supplendo, exponendove necessario, vel utiliter corrigantur, in urbe nostra Oscensi generalem curiam duximus inducendam, ubi presentibus illustri patruo nostro, domino Ferrando, infante Aragone, et venerabilibus B. Cesaraugustanensi, V. Oscensi episcopis, et nobilius richis hominibus domno P. Cornelii, maiordomo Aragonum, G. d'Entença, G. Romei, R. de Liçana, A. de Luna, Eximino de Focibus, et pluribus militibus et infantionibus, et proceribus, et civibus civitatum et villarum, pro suis conciliis destinatis, foros Aragonum, prout ex variis predecessorum nostrorum scriptis collegimus, in nostro fecimus adiutorio recitari; quorum singulis collationibus, discussa omnia subtilius, et detractis supervacuis et inutilibus, completis minus bene loquentibus, et obscuris competentibus interpretationibus expositis, sub volumine, et certis titulis antiquorum fororum; quosdam amovimus, correximus, supplevimus, ac eorum obscuritatem elucidavimus, omnium dictarum personarum consilio et convenientia penitus annuente.

Per hos foros in pluribus quos antiqui fori, non sine magno temporalium rerum incommodo, ac animarum periculo, non zelo iustitie, sed ambitiosa malitia infligebant, dominio nostro per eos nihil accrescendo penitus, nec subditorum nostrorum libertatibus acceptabilibus detrahendo.

In virtute itaque debite nobis fidei omnibus baiulis, iusticiis, çalmedinis, iuratis, iudicibus, alcaidis, iunctariis, officialibus quibus officium cognoscendi, et iudicandi, de causis committitur, et cunctis nostris fidelibus iniungimus, quod his foris tantum utantur in omnibus, et singulis causarum discussionibus, et terminationibus earundem.

Ubi autem dicti fori non sufficerint, ad naturalem sensum vel equitatem recurratur.

Profecto qui secus contraversati fuerint, ipsos tanquam reos lese maiestatis nostre animadversione debita puniemus.