Gregorius episcopus, servus servorum Dei.

Dilectis filiis priori, et frater Raymundo, ordinis Predicatorum Barchinone. Salutem et apostolicam benedictionem.

Sicut gratanter audivimus et referimus gratulanter, charissimus in Christo filius noster Jacobus, illustris rex Aragonum, zelo fidei christiane succensus, cupiens aliquid retribuere Domino pro omnibus, que retribuit ipse sibi, signo crucis de manu venerabilis fratris nostri episcopi Sabinensis, tunc apostolice sedis legati, suscepto, in manu forti et brachio extento contra mauros christiani nominis inimicos magnanimiter et magnifice se accinxit, nec habens pretiosiorem suam animam semetipso, ad insulas Maioricas collectis viribus regni sui prospere transiens, civitatem Maioricensem et ipsius regem obsidione vallavit, ut captis hostibus vel dispersis, terra cultui divino reddatur, et funes taberculorum ecclesie dilatentur.

Sed cum ad tam insigne, tamve sanctum negotium finaliter prosequendum ipsius regis iuvande sint vires, ne si (quod absit) procerum deffectu contingeret deseri, enormis confusio sequeretur, expedit, ut qui generalis ecclesie prosequitur interesse, communibus subsidiis adiuvetur, adiutoribus digne retributionis premio reservato.

Quocirca discretionis vestre per apostolica scripta mandamus, quatenus fideles Christi, tam clericos quam laicos, per Arelatensem et Narbonensem provinciam constitutos salubribus monitis et sedulis exhortationibus inducatis, ut regi predicto, huiusmodi negotio fideliter insistenti, tam in personis quam rebus studeant efficaciter subvenire, illam eis indulgentiam concedendo, que concedi solet subvenientibus Terre Sancte; mandatum nostrum taliter impletui, quod exinde apud Deum et homines mereamini commendari, nosque devotionem vestram dignam dignis debeamus prosequi actionibus gratiarum.

Datum Perusi III kalendas decembris, pontificatus nostri anno tertio.